Twee jaar geleden namen Stephan en Mandy formeel het bedrijf over van hun ouders Eef en Henny Vonk. Een besluit dat niet over één nacht ijs is gegaan. Hoe zien zij zichzelf als ondernemer en waar liggen wat hen betreft de ontwikkelmogelijkheden?
Stephan en Mandy groeien op naast het bedrijf. Dat zij er later ook zouden gaan werken was voor hen beide zeker geen vanzelfsprekendheid. Na de middelbare school kiest Stephan voor Internationale Handel en Mandy voor de opleiding tot Managementassistent. Tijdens hun opleiding kijken ze allebei rond bij andere bedrijven om uiteindelijk de conclusie te trekken dat werken voor Vonk toch echt het leukste is. Ze maken kennis met de verschillende bedrijfsonderdelen, lopen mee met pa en ma en vinden ieder de taken en verantwoordelijkheden die het beste bij hen passen.
Emotioneel
Zowel Stephan en Mandy als hun ouders groeien zo langzaam naar de overname toe, die 2 jaar geleden officieel werd. Stephan: “In die periode hebben Mandy en ik goed met elkaar gesproken. Dat was best emotioneel. Het was belangrijk onze ambities en talenten goed te bespreken.” Mandy vult aan: “Leidinggeven heeft altijd jouw voorkeur gehad, dat wilde ik niet. Ik wilde vooral op mijn manier mijn steentje bijdragen. En zo is het ook uitgepakt. We doen nu allebei de dingen waar we goed in zijn. Onze samenwerking is alleen maar versterkt sinds de overname een feit is.”
Ouders Eef en Henny zijn nog steeds actief in het bedrijf. Eef werkt volop mee, vooral op het gebied van financiën. Henny nam een paar jaar geleden afscheid maar springt toch weer geregeld bij als het nodig is. Mandy houdt zich vooral bezig met financiën en algemene zaken. Stephan stuurt de managers aan en onderhoudt de externe (klant) contacten. Stephan: “Secuur werken, controles uitvoeren, daar is Mandy goed in. Ik ben vooral bezig met de aansturing, klanten, regionaal netwerken en uitzetten van de strategie voor het bedrijf. Ik heb veel over de schouder van mijn vader meegekeken. Tegenwoordig neem ik het woord en zit pa ernaast. Hij adviseert als hij denkt dat het nodig is.”
Bewijsdrang
Stephan vertelt hoe hij verandert is in zijn rol. Lachend: “Vroeger was ik redelijk lui, niet gemaakt om hard te werken. Met frisse tegenzin waste ik vrachtwagens.” Toen hij meer verantwoordelijkheid kreeg moest hij zich als ’zoontje van de baas’ bewijzen door keihard te werken. “Soms schoot ik door. Dan had ik bijvoorbeeld een iets te grote mond en moest ik mijn excuses aanbieden.” Tegenwoordig is Vonk zijn leven en kan hij het werk maar moeilijk loslaten, zelfs tijdens vakanties. Ook Mandy kan het niet laten op haar vrije dag even de mail te checken, maar sinds zij moeder is van Jaxson, zijn er voor haar ook andere prioriteiten. Stephan: “Ik heb me voorgenomen mijzelf de tijd te geven om te groeien en mijn eigen stijl te ontdekken. Ik heb een coach die me daarbij helpt. Dat wij als Vonk een erkend leerbedrijf zijn zegt genoeg: wij hechten waarde aan investeren en ruimte voor ontwikkeling. Niet alleen voor ons personeel, maar ook voor onszelf.” Ook voor Mandy geldt dat zij op termijn nog stappen wil zetten.
Ambassadeurs
De ontwikkeling van het bedrijf gaat door. Maar wat er ook gebeurt, voor Mandy en Stephan staat als een paal boven water dat zij in de geest van hun ouders het bedrijf zullen voortzetten: met beide benen op de grond, een warm hart voor het personeel, de deur van de directiekamer altijd open, benaderbaar voor iedereen. Stephan: “We zijn onze ouders zeer dankbaar, maar ook het personeel. Samen zijn we ambassadeurs voor Vonk, op alle niveaus.”